Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Mr Deeds/Δε θέλω να γίνω εκατομμυριούχος 2002


Mr Deeds/Δε θέλω να γίνω εκατομμυριούχος Βαθμολογία: 1/5

O Λονγκφελοου Ντιτς(Adam Sandler) πιτσαδόρος σε μια ήσυχη μικρή πόλη με χόμπι την ποίηση κληρονομεί 40 δισεκατομμύρια από τον πρόσφατα αποθανόντα θείο του.Θα πάει στη Νέα Υόρκη και εκεί εκτός από τα πλούτη θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί την Μπειμπ Μπενετ(Winona Ryder) παραγωγό και ρεπόρτερ μιας τηλεοπτικής εκπομπής.Σύντομα θα ανακαλύψει ότι το χρήμα δε φέρνει την ευτυχία.

Βασισμένη σε μια ταινία του Φρανκ Κάπρα "Mr Deeds gows to town" (1936) που τιμήθηκε με Όσκαρ.Το χρήμα δε φέρνει την ευτυχία είναι το μότο της ταινίας αλλά επειδή δεν είμαστε στο 1936 αλλά στον 21 αιώνα φαίνεται αρκετά παλαιομοδίτικο ίσως και κάπως επιτηδευμένο.Όση καλή διάθεση και αν έχεις δεν μπορείς να προσπεράσεις κάποια εξωφρενικά πράγματα του σεναρίου.Ο Ντιτς λοιπόν μαθαίνει ότι γίνεται πλουσιότερος κατά 40 δις και το μόνο που τον απασχολεί είναι να παραδώσει τις πίτσες.Όταν πουλάει τις μετοχές δίνει όλο το ρευστό για φιλανθρωπικούς σκοπούς, και το σημαντικότερο, έχει μαύρο πόδι.Και όταν λέμε μαύρο εννοούμε μαύρο που είναι ''νεκρό'' και δε καταλαβαίνει τίποτα.Προφανώς ο Μιστερ Ντιτς είναι ένας άνθρωπος που δε θέλει να αλλάξει και δε θα αλλάξει.Αυτό είναι και το μόνο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας.Το χιούμορ περιορίζεται στο μαύρο πόδι,στο φετίχ που έχει με τις πατούσες ο μπάτλερ(John Turturo) και στα τρελά μάτια ενός συγχωριανού του Ντιτς. Καταλαβαίνετε γιατί επίπεδο μιλάμε δηλαδή.Έχουμε και μια ρομαντική ιστορία του Νιτς με την ρεπόρτερ Μπειμπ που όμως δεν δείχνει να σε τραβάει μιας και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές δεν πείθουν στο ρομάντζο.Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και το τελειωτικό χτύπημα του αναληθοφανή γελοίου φινάλε.Ο Adam Sandler συνεχίζει να επιβεβαιώνει όσους τον θεωρούν ( μαζί με αυτούς και ο γράφων) ως έναν από τους πιο υπερτιμημένους ηθοποιούς.Σαν αυθεντικό χωριατάκι που δεν τον νοιάζουν τα πλούτη πείθει αλλά αποτυγχάνει οικτρά να δώσει κωμικό και ρομαντικό χαρακτήρα στον ήρωά του.Η Winona Ryder στο ρόλο της ρεπόρτερ-νοσοκόμας είναι καλή αλλά όχι τίποτα σπουδαίο, ο Peter Callagher στο ρόλο του κακού Τσακ Σενταρ που θέλει να κάνει δικές του τις μετοχές του Ντιτς (με το ανάλογο αντίτιμο βέβαια) είναι μια φιγούρα που ακροβατεί ανάμεσα στον κακό, το ρεαλιστή και τον γλοιώδη εαυτό του ενώ την παράσταση κλέβει άνετα ο John Turturo στον ρόλο του Μπάτλερ που είναι και ο μοναδικός τελικά που χαίρεσαι για την κατάληξη του.Σε μικρότερο και υποτιμητικό θεωρώ ρόλο(τα τρελά μάτια) εμφανίζεται ο Steve Buscemi.Η ίδια ιστορία από μόνη της μπορεί να σε τραβήξει μέχρι το τέλος αλλά μη περιμένεις να γελάσεις ή να ψυχαγωγηθείς ιδιαίτερα.Απλά μια ταινία που θα κάτσεις να την δεις για χάρη του κάτω των 15 ετών παιδιού σου/ξαδέρφου σου/αδερφού σου/ανιψιού σου/εγγονού σου.

Σκηνοθεσία:Steven Brill

Trailer:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου